Roland Icking FACadE
2013-2022
26 08 2019, Germany

Südlohn-Oeding


EN

While the bride in the arm of her groom, who looks at her lovingly in an evening mood, seems to be aware of her happiness and gazes into the camera, the eyes of the flower girl on the left edge of the picture and the dog at the feet of the bride and groom are directed at the flower girl on the right edge of the picture. The girl looks sad and stares into space as she picks at the white paper rose. Is the sun setting for her because she would perhaps prefer to stand in the bride's place?

As I was driving through the countryside, I suddenly saw these huge dolls made of bales of straw and covered in tarpaulins, representing a bride and groom, at the side of the road next to the entrance to a farm. I turned the car around and drove around the farm to catch a glimpse of the barn facade of the house. The all-important question: does the barn facade have a "face"? It did. What had not worked three years earlier in Ahaus-Ottenstein was perhaps to succeed here: A photo with a wedding motif. Not a silver wedding anniversary, but a "real" wedding.

It worked, albeit a few days after the actual wedding. The wreath of white paper roses tied by the neighbors was taken from the front door of the house and hung over the middle gate of the former cowshed, the straw dolls made by friends of the regulars' table were moved by tractor from the roadside to this spot between the three buildings and the two nieces, who had scattered flowers at the wedding ceremony, were asked to sit on the concrete walls of the silo for this photo. Finally, the newlyweds put on their wedding clothes once again.

And the straw dolls were also used again afterwards. For the next wedding.


August 2023
___________

DE

Während die Braut im Arm ihres Bräutigams, der sie in abendlicher Stimmung liebevoll anschaut, sich ihres Glücks bewusst zu sein scheint und in die Kamera blickt, richten sich die Augen des Blumenmädchens am linken Bildrand und des Hundes zu Füßen des Brautpaares auf das Blumenmädchen am rechten Bildrand. Das Mädchen wirkt traurig und starrt ins Leere, während es an der weißen Papierrose nestelt. Geht für sie gerade die Sonne unter, weil sie vielleicht lieber an der Stelle der Braut stehen möchte?

Als ich mit dem Auto durch die Bauernschaften fuhr, sah ich plötzlich am Straßenrand neben der Einfahrt zu einem Bauernhof diese riesigen Puppen aus Strohballen und mit Planen bekleidet, die ein Brautpaar darstellten. Ich wendete mit dem Wagen und fuhr um den Hof herum, um einen Blick auf die Stallfassade des Hauses zu erhaschen. Die alles entscheidende Frage: Hat die Stallfassade ein "Gesicht"? Sie hatte. Was drei Jahre zuvor in Ahaus-Ottenstein nicht geklappt hatte, sollte hier vielleicht gelingen: Ein Foto mit Hochzeitsmotiv. Keine Silberhochzeit, sondern eine "richtige" Hochzeit.

Es klappte, wenn auch erst einige Tage nach der eigentlichen Trauung. Dafür wurde der von den Nachbarn gebundene Kranz mit den weißen Papierrosen von der Eingangstür des Wohnhauses genommen und über das mittlere Tor des ehemaligen Kuhstalls gehängt, die von Stammtischfreunden gebastelten Strohpuppen mit dem Traktor vom Straßenrand an diese Stelle zwischen die drei Gebäude versetzt und die beiden Nichten, die bei der Trauung Blumen gestreut hatten, gebeten, sich für dieses Foto auf die Betonwände des Fahrsilos zu setzen. Schließlich zogen die Frischvermählten noch einmal die Hochzeitskleidung an.

Und auch die Strohpuppen wurden danach noch einmal gebraucht. Für die nächste Hochzeit.


August 2023
___________

NL

Terwijl de bruid in de arm van haar bruidegom, die haar liefdevol aankijkt in een avondstemming, zich bewust lijkt te zijn van haar geluk en in de camera kijkt, zijn de ogen van het bloemenmeisje aan de linkerrand van de foto en de hond aan de voeten van het bruidspaar gericht op het bloemenmeisje aan de rechterrand van de foto. Het meisje kijkt verdrietig en staart de ruimte in terwijl ze aan de witte papieren roos plukt. Gaat de zon voor haar onder omdat ze misschien liever op de plaats van de bruid zou willen staan?

Toen ik door de buurtschappen reed, zag ik plotseling aan de kant van de weg naast de ingang van een boerderij van die enorme poppen staan, gemaakt van strobalen en bedekt met dekzeilen, die een bruid en bruidegom voorstelden. Ik keerde de auto en reed om de boerderij heen om een glimp van de voorkant van het huis op te vangen. De allesbepalende vraag: heeft de gevel van de schuur een "gezicht"? Dat had het. Wat drie jaar eerder in Ahaus-Ottenstein niet gelukt was, zou hier misschien wel lukken: Een foto met een bruiloftsmotief. Geen zilveren huwelijksjubileum, maar een "echte" bruiloft.

Het lukte, zij het een paar dagen na de eigenlijke huwelijksceremonie. De krans met de witte papieren rozen die door de buren waren gebonden, werd van de voordeur van het huis gehaald en over het middelste hek van de voormalige koeienstal gehangen, de strooien poppen die door vrienden van de stamtafel waren gemaakt, werden met een tractor van de weg naar deze plek tussen de drie gebouwen verplaatst en de twee nichtjes die bloemen hadden gestrooid op de bruiloft, werden gevraagd om op de betonnen muren van de silo te gaan zitten voor deze foto. Tot slot trokken de pasgetrouwden hun trouwkleding weer aan.

En ook de stropoppen werden daarna weer gebruikt. Voor de volgende bruiloft.


Augustus 2023


© Roland Icking